Gdy internet jest zalany wyborami, u mnie nieustająco Gdynia. Odpowiedź. dlaczego publikuję o tematach aktualnych, ale również nie zapominając o historii.
Uwielbiam spacerować po gdyńskich dzielnicach i miejscach nieoczywistych. Zakątkach pełnych wspomnień czy przestrzeniach, gdzie murale opowiadają o mieście – czuję coś więcej niż radość, że jestem gdynianinem. Czuję odpowiedzialność.
Gdynia nie jest idealna
Jestem młodym samorządowcem. Wychowałem się w Gdyni – mieście, które w niespełna 100 lat udowodniło, że determinacja może zbudować port z marzeń, przetrwać wojnę i podnieść się, by iść dalej. Miasto, które w grudniu 1970 roku zapłaciło krwią robotników za prawo do godności, a w roku 1980 – poprzez stoczniowy bunt i solidarnościowe przebudzenie – dało impuls, który poprowadził całą Polskę w stronę wolności.
Gdynia nie jest idealna, ale posiada ogromny potencjał, który tkwi w bardzo silnym lokalnym patriotyzmie. Samorząd ma 35 lat. To czas, gdy z ogromnym wysiłkiem miasto przechodziło trudy, jak upadek Stoczni – jednego z gdyńskich symboli. To też czas ambitnych projektów, jak zakończenie Trasy Kwiatkowskiego, powstanie Pomorskiego Parku Naukowo-Technologicznego z Experymentem, Muzeum Emigracji, inwestycje w trajtki czy budowa marek, które dziś zna cała Polska: Open’er, Ironman. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych, który co roku przynosi wyjątkowy klimat na gdyńskie ulice. To nie są tylko projekty. To symbole odwagi i wizji, pozostając wiernym swojej historii.
Czucie miasta
Dziś widzę, że to “czucie miasta” gdzieś się zaciera. Milkną akcenty. Rozmywa się tożsamość. Jakby ktoś próbował zacząć od nowa – zapominając, że bez pamięci nie ma kierunku i fundamentu. Za chwilę kończymy 100 lat. To nie tylko jubileusz. To test pamięci i szacunku, a także odważnych kroków na kolejne lata. Dla tych, którzy budowali. Dla tych, którzy zginęli. Dla tych, którzy wierzą, że Gdynia może być miastem z wizją i sercem.
fot. Wojciech Kujatt/galeria.trojmiasto.pl
Jakub Ubych jest Wiceprzewodniczącym Radny Miasta Gdyni. Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące, a następnie studiował informatykę na Politechnice Gdańskiej. Przez pierwszą część życia mieszkał w Chyloni, a od 2012 roku jest mieszkańcem Chwarzna-Wiczlina.
